‘Wolven leggen met gemak 40 tot 50 km af in één nacht. De dichtstbijzijnde Duitse en Franse territoria liggen op amper één week lopen...’
In heel Europa worden er steeds vaker jonge uitzwervende dieren waargenomen. Tot voor kort zat de meest westelijke Duitse wolf in Hessen, op zo’n 200-300 kilometer van de Nederlandse en Belgische grens, en de meest noordelijke Franse wolf in de Vogezen, op 200 km van de Belgische grens. Als je weet dat een wolf met gemak 50 km kan afleggen in één nacht, dan zitten de Duitse én de Franse wolven stilaan op ‘loopafstand’ van onze grenzen. In minder dan een week kunnen ze bij ons staan. Bekijken we nog even de zwerftocht van de gezenderde Duitse wolf die vanuit het oosten van Duitsland dwars door Polen naar Litouwen en tenslotte Wit-Rusland emigreerde, dan wordt snel duidelijk dat een zuidwestelijke in plaats van een noordoostelijke koers deze wolf net zo goed tot in hartje België of Nederland had kunnen brengen. Ook de beide wolven die eind 2012 - los van elkaar - vanuit oostelijk Duitsland helemaal tot in het noorden van Denemarken liepen, hadden bij een zuidwestelijke koers net zo goed Brussel of Amsterdam kunnen bereiken.
De Belgische wolf in Gedinne (gefilmd in augustus 2011) komt net als de Nederlandse wolf bij Duiven (gefotografeerd in september 2011) waarschijnlijk uit het zuiden; dat blijkt onder meer uit kleurschakeringen in de vacht van de twee dieren. Als je een kaart van Europa bekijkt, dan zie je daarop een voor wolven geschikte groene corridor van zuid naar noord lopen: vanuit de uitlopers van de Alpen, via het Zwarte Woud en de Ardennen en de Eifel naar oostelijk Vlaanderen en verder noordwaarts naar Nederland. Absoluut uitsluitsel over de herkomst van de wolven van Gedinne en Duiven is er echter niet; daarvoor is een DNA-staal nodig.
Feit is dat de wolf tot in de nabijheid van onze grenzen genaderd is, en dat de kans op het verschijnen van zwervende jongvolwassen wolven in België en Nederland met de dag groter wordt, al kan het evengoed ook nog een poosje duren alvorens er opnieuw een wolf in ons land opduikt
Prima wolvenland
Dat wolven in België en Nederland kunnen overleven, is zo goed als zeker. Grote delen van België en Nederland zijn niet fundamenteel verschillend van de Duitse regio Lausitz, waar de meeste Duitse wolven leven. Wolven mijden het cultuurlandschap niet en laten zich vooral leiden door het voorkomen van prooidieren zoals ree, damhert, edelhert en wild zwijn. De Ardennen zijn zonder meer een potentieel leefgebied voor de wolf, maar de aanwezigheid van een dichte populatie reeën maakt wellicht ook Vlaanderen en Nederland tot een aantrekkelijk actieterrein. Louter wat prooien betreft, zijn er dus weinig beperkingen aan het voorkomen van wolven in de Lage Landen.
De terugkeer van de wolf in België en Nederland zou voor de natuur een verrijking zijn. En we hoeven ons niet ongerust te maken: wolven en mensen kunnen prima met elkaar samenleven.
‘Wolven mijden het contact met mensen, maar ze hebben geen schrik van menselijke infrastructuren zoals wegen en bruggen.’
Copyright © 2012 Landschap VZW - Site by Bart Heirweg